Dar popülasyon
Sıçramalı evrim savunucularının ortaya attıkları görüşlerden biri, “dar popülasyonlar” kavramıdır. Bununla, yeni tür oluşumunun, sayıca son derece az hayvanı ya da bitkiyi barındıran topluluklarda olduğunu ifade ederler. Bu iddiaya göre, çok sayıda hayvanı barındıran popülasyonlar evrimsel bir gelişme göstermezler ve “stasis” (durağanlık) halini korurlar. (bkz. Durağanlık) Ancak bu popülasyonlardan bazen küçük gruplar ayrılır ve bu “izole” gruplar sadece kendi içlerinde çiftleşir. (Bunun çoğu zaman coğrafi şartlardan kaynaklandığı varsayılır.) Kendi içlerinde çiftleşen bu küçük gruplarda makromutasyonlar etkili olur ve çok hızlı bir “türleşme” yaşanır.
Sıçramalı evrim savunucularının dar popülasyonlar kavramı üzerinde durmalarındaki sebep, fosil kayıtlarındaki ara formların yokluğuna dair bir “açıklama” getirebilmektir. “Evrimsel değişiklikler çok dar popülasyonlarda ve çok hızlı gelişti ve dolayısıyla geriye yeterince fosil izi kalmadı” şeklindeki anlatımlarını bu nedenle ısrarla vurgularlar.
Oysa son yıllarda yapılan bilimsel deney ve gözlemler, dar popülasyonların genetik yönden avantajlı değil, dezavantajlı olduğunu ortaya koymaktadır. Dar popülasyonlar, yeni bir tür oluşumuna yol açacak şekilde gelişmek bir yana, aksine ciddi genetik bozukluklar ortaya çıkarmaktadır. Bunun nedeni, dar popülasyonlarda, bireylerin sürekli dar bir genetik havuz içinde çiftleşmeleridir. Bu yüzden normalde “heterozigot” olan bireyler giderek “homozigot” haline gelmektedir. Bunun sonucunda da, normalde çekinik (resesif) olan bozuk genler baskın (dominant) hale gelmekte ve böylece popülasyonda giderek daha fazla genetik bozukluk ve hastalık ortaya çıkmaktadır.102
Bu konuyu incelemek için, tavuklar üzerinde 35 yıl süren bir çalışma yapılmıştır. Gözlemlerde, dar bir popülasyon içinde tutulan tavukların giderek genetik yönden zayıf hale geldiği belirlenmiştir. Tavukların yumurta üretimi %100’den %80’e düşmüş, üreme oranı da %93’ten %74’e inmiştir. Ancak insanların bilinçli müdahalesiyle, yani başka bölgelerden getirilen tavukların popülasyona karıştırılmasıyla, bu genetik gerileme durmuş ve tavuklar normalleşme eğilimine girmiştir.103
Bu ve benzeri bulgular, sıçramalı evrim savucularının sığındıkları “dar popülasyonlar evrimsel gelişmelerin kaynağıdır” şeklindeki iddianın bilimsel bir geçerliliği olmadığını açıkça göstermektedir. (bkz. Sıçramalı evrim modeli)
102 Soul, M.E. and L.S. Mills.. No need to isolate genetics. Science 282: 1998, 1658
103 Wetermeirer, R.L., J.D. Brawn, S.A. Simpson, T.L. Esker, R.W. Jansen, J.W. Walk, E.L. Kershner, J.L. Bouzat, and K.N. Paige, Tracking the long-term decline and recovery of an isolated population, Science 282: 1998 1695